Igrexa de San Pedro de Bembibre

O único resto documental que posuímos do s. X é un sepulcro móbil que se conserva preto, no Pazo Fortaleza dos Señores de Taboada (s. XV), ao que estivo ligada a igrexa tras a doazón en foro por parte do Abad de Oseira á casa de Taboada no ano 1238. Esta vinculación parece confirmarse no retablo do altar maior, co escudo de armas dos Taboada, e o sepulcro de D. Juan Taboada Ribadeneira e Figueroa, datado no ano 1681.

A igrexa ten unha única nave e unha ábsida con tramo recto e cabeceira semicircular, espazo cuberto con bóveda de canón e cuarto de esfera. Unha inscrición rexistrada na porta sur ofrece a data «Era de 1229», a cal se corresponde co ano 1191. En canto ao mestre artífice, a súa obra mostra certa conexión co mestre de Novelúa, quen sabe se estamos ante unha creación do notable Mestre Martín.

Como noutras igrexas da zona, San Pedro de Bembibre posúe unha sancristía encostada do s. XVII. No interior, un gran arco triunfal amosa relevos con formas xeométricas e pinturas na súa cara interna. En conxunto, o espazo interior reflicte unha sobria harmonía, compensado en parte polos restos de policromía e a énfase decorativa das súas portas. Como elemento singular, un curioso púlpito encaixado no muro norte, elemento máis propio de refectorios franciscanos.

Xa no exterior, a portada principal mostra unha rica e orixinal decoración nas súas arquivoltas, organizadas a partir de grupos de tres de columnas, amosando as centrais un curioso zigzag no fuste. Destacan a porta abucinada e a gran moldura exterior con forma de dente de serra. Polo que respecta aos capiteis, estes comparten motivos con outros espazos do románico lucense, cun predominio de motivos vexetais e seres híbridos. De acordo con a interpretación de D. Jaime Delgado, sacerdote diocesano de Lugo, gran estudoso do románico e oriúndo de Taboada, devanditos elementos poderían facer referencia ao Salmo 91: “Camiñarás sobre o áspid e o basilisco, pisarás ao león e ao dragón”. Sirva como pequeno e agradecido homenaxe polo seu traballo e erudición.

En canto á porta sur, esta presenta dobre arquivolta e capiteis con decoración vexetal e historiada: dúas billas afrontadas nun; un león e un basilisco no outro.

Os restos de policromía conservados permiten imaxinar o aspecto xeral da decoración interior. No muro norte adivíñase a representación dun S. Cristóbal con gran abundancia de detalles. Este xigante cananeo na súa procura dun señor digno dos seus servizos remata por atoparse co Salvador personificado nun neno pequeno.

San Pedro de Bembibre pertence á Diocese de Lugo, é igrexa parroquial e a súa festividade séguese celebrando en honra a San Pedro.

Podes facer unha visita virtual en 360º premendo aquí.

Fonte: Diocese de Lugo